In de waan van de dag maken kleine en grote zorgen steevast plaats voor nieuwe kleine en grote zorgen die zich in het nieuws aandienen.
De werking van het collectieve geheugen is niet altijd optimaal. Dus even het geheugen opfrissen!
Weet u het nog? Eind 2014 was in Rome een synode, als voorbereiding op een latere (!), met het onderwerp: de pastorale uitdagingen van het gezin in de context van de Evangelisatie. Een hele mond vol.
Waar het gezin pastoraal ter sprake kwam, kwamen ook andere zaken ter sprake: gebroken gezinnen, samengestelde gezinnen, gescheiden (en hertrouwde) gelovigen, samenwonende gelovigen en homoseksuele gelovigen. Wie hoopte dat alles in één klap veranderde kwam bedrogen uit. Wie hoopte dat alles bij het oude bleef, kwam ook bedrogen uit.
Die synode onder paus Franciscus was een geweldige historische mijlpaal.
Ruim voor de synode was er wereldwijd de enquête naar de geloofszin (sensus fidelium) van de gelovigen. Gepubliceerde uitslagen van o.a. de Belgische en Duitse enquêtes gaven aan wat gelovigen zelf al wisten: qua relatievorming, seksualiteit en conceptie staat het leven van de gemiddelde katholiek haaks op de kerkelijke leer.
De synodedeelnemers werden ook toegesproken. Gelovige gehuwden spraken over hun huwelijk en seksualiteit. Hun worsteling met het leven en de omgang met een homoseksueel kind. Dat was ontroerend en vroeg veel lef van hen!
Dat bisschoppen door de paus uitgedaagd werden om vrijuit (!) te spreken was ook uniek. Wat veel van hen zeiden, uit de pastorale zorg voor de gescheiden of homoseksuele gelovige, was daarvoor ondenkbaar uit een bisschoppelijke mond te horen.
We zijn een wereldkerk. Elders op de wereld kijkt men anders naar onze pastorale zorgen en omgekeerd. Wandel Oost-Europa of Noord-Afrika binnen en u hoort andere geluiden over de positie van de vrouw of homoseksualiteit. Om maar iets te noemen.
Niet alle warme pastorale zinnen haalden op de synode een 2/3 meerderheid. Uniek is dat die wel royaal een gewone meerderheid kregen. Een historische grote stap in de honderden jaren van Christus' Kerk!
In november 2014 schreef ik in een column met de titel ‘Mater et Magistra!’:
‘Het anker van het schip van Kerk is gelicht!
Het begin van een reis: nadenken en verwoorden of we de rijkdom en de diepte van Bijbel en katholieke traditie voldoende hebben begrepen.
Dat is niet nieuw! Katholieke traditie en theologie is altijd in beweging. Soms langzaam, soms met een plotse klaroenstoot. Wie dat ontkent, ontkent de kerkgeschiedenis.
Paus Franciscus memoreerde dat we twee verleidingen moeten weerstaan: vijandige inflexibiliteit en je niet door God willen laten verrassen en al het eigentijdse goed en mooi vinden maar ondertussen Gods Woord negerend.
Waar het schip van kerk zal aanmeren? Dat zal de heilige Geest ons wel wijzen, misschien is er tussen ver van elkaar verwijderde oevers een mooie baai. In elk geval heeft de kerk naast haar taak als lerares (magistra) haar moederlijke (mater) taak weer herontdekt.’
Op 18 december klonk die plotse klaroenstoot! Tussen twee die ver van elkaar verwijderde oevers heeft het schip van Kerk, geleid door de heilige Geest, een mooie baai gevonden!!
Vandaag publiceerde het Vaticaanse Discaterium voor de Geloofsleer het document ‘Fiducia supplicans: over de pastorale betekenis van zegeningen.’ Het is in diverse talen (nog niet in het Nederlands) te lezen door hier te klikken.
Het is officieel mogelijk dat katholieke priesters gescheiden en hertrouwde stellen of stellen van hetzelfde geslacht zegenen. Dat is wél omgeven met voorwaarden zodat die zegening geen afbreuk doet aan het sacrament van het huwelijk ofwel de huwelijksleer van de Kerk.
Zo is de zegening niet tijdens een eredienst en ook niet bij gelegenheid van een burgerlijk huwelijk of geregistreerd partnerschap.
Paus Franciscus heeft begeesterd het schip van Kerk pastoraal én theologisch naar een schitterende baai weten te leiden!
Heilige vader: van mijn kant een diepe, meest respectvolle buiging voor u! U was al in mijn gebeden.
Ongetwijfeld zullen we sommige mensen op die ver van elkaar verwijderde oevers nog horen roepen, klagen of schelden. Vanaf de ene oever het geluid dat dat het veel te ver gaat en vanaf de andere oever dat het inhoudelijk allemaal niks voorstelt.
That’s life. Jezus weet ervan mee te praten.
Om een wereldberoemde uitspraak te parafraseren: One small step for man, but a giant leap for Christianity.
Ondertussen gaat ons gebed om vrede natuurlijk gewoon verder:
Heilige Maria, koningin van de vrede: bid voor ons.
Heilige Vladimir, patroon van Ukraine: bid voor ons.
Heilige Nicolaas van Myra, patroon van Rusland: bid voor ons
Heilige aartsengel Michael, patroon van Israël: bid voor ons.
Heilige Porfyrius, patroon van Gaza: bid voor ons.
Heilige Judas Thaddeus, patroon van hopeloze zaken: bid voor ons.