Een foto aan de hondenriem?
Wat als ik een foto van Edwin Wagensveld aan een hondenriem bind om hem uit te laten alsof hij een hond was? Zou hij blij zijn met mijn ultieme vrijheid van meningsuiting?
Edwin Wagensveld, voorman van het rechts-radicale Pediga, bond een Koran aan een hondenriem en liet het voor islamieten heilige boek uit alsof het een hond was. Een boek dat hij publiekelijk zou willen verscheuren of verbranden. Leve de vrijheid van meningsuiting!
Moet ik alles willen zeggen wat ik vind? Een stapje verder: moet ik als christen alles wíllen vinden wat ik vind? Komt het overeen met Gods Woord?
‘De dwaas lucht al zijn gevoelens, maar de wijze brengt ze ten slotte tot bedaren. (Spreuken 29, 11) Laat het helder zijn: ik waardeer de vrijheid van meningsuiting zeer!
Ik ben geen islamiet, heb geen behoefte het te worden, maar waarom hen willens en wetens beledigen en kwetsen? Wilt u beledigd en gekwetst worden omdat het iemands recht is dat te mogen doen? ‘U zult uw naaste liefhebben als uzelf.’ (Marcus 12, 31)
Het zal niet verbazen dat Edwin Wagensveld weinig op heeft met allochtonen, helemaal niet als die ook nog een andere nationaliteit aanhouden.
Bij een protestactie werd hij aangesproken door een 16-jarige in Nederland geboren moslim en weigerde hem de hand. ‘Ik ben de autochtone Nederlander wat verplicht maar jou niet’, aldus Edwin Wagensveld. ‘Ik geef moslims sowieso geen hand.’ Hier klikken en u leest het bronartikel.
Wat stomverbaasd is dat Edwin Wagensveld nota bene zelf een allochtoon is!!
Geneesheer, genees uzelf!
Blijkens een interview uit 2019 in het tijdschrift Nieuwe Revu, leesbaar door hier te klikken, woonde Edwin Wagensveld 30 jaar in Duitsland met een Nederlands paspoort!
‘Ik woon nu bijna dertig jaar in Duitsland. Ik ben Nederlander, nog steeds. Ik kan inmiddels dat Duitse paspoort ophalen. Nou vooruit: misschien inmiddels iets minder gemakkelijk, maar daar heb ik nooit behoefte aan gehad. Je kunt niet van meer dan één land houden.’ Blijkens een krant van 6 mei 2024, hier aan te klikken, woont hij daar nog
steeds.
Het Groot Woordenboek der Nederlandse Taal omschrijft het woord ‘allochtoon’ als een niet-oorspronkelijke bewoner. Een Nederlander die in Duitsland woont is gewoon een allochtoon, een niet-oorspronkelijke bewoner. Tenzij je het woord ‘allochtoon’ beperkt tot iets als ras of religie… maar dan wordt het wel griezelig.
Ruim 150 jaar geleden werd onbewoond Oost-Drenthe en Oost-Groningen gestaag bevolkt door immigranten uit het Emsland. Onderdeel van het koninkrijk Hannover, later koninkrijk Pruisen en weer later het Duitse keizerrijk.
Veel van de huidige bewoners zijn nazaten van die Duitse allochtonen. Dat klinkt door in hun familienamen. Hun arme voorouders zochten hier economisch heil, ontweken de Pruisische oorlogen of de geloofsvervolging (Kulturkampf). Dat klinkt heel eigentijds.
Wanneer worden allochtonen en hun nazaten trouwens autochtonen?
Niks mis mee om een allochtoon te zijn of de nazaat ervan. Dus ook niet verkeerd om als Nederlander in Duitsland te wonen. Maar ondertussen wel afgeven op andere allochtonen?
Geneesheer, genees uzelf!
Geen hand geven?
Waar Edwin Wagensveld moslims sowieso geen hand geeft, is hij daarmee verdraagzamer en beter dan de religie waartegen hij fulmineert?
‘Want als je liefhebt wie jou liefheeft, welk loon verdien je dan? Doen de tollenaars dat ook niet? Als je alleen je broeders groet, wat voor bijzonders doe je dan? Doen de heidenen dat ook niet? Jullie zullen dus onverdeeld goed zijn, zoals jullie hemelse Vader onverdeeld goed is.’ aldus Jezus. (Matteüs 5, 26-48)
Er zijn moslims die geen hand geven, er zijn ook moslims die dat wél doen. Er zijn orthodoxe joden en boeddhistische monniken die ook geen hand geven.
De Koran zelf zegt er niks over. Wel of geen hand geven is deels cultureel bepaald, gevoed door de interpretaties van moslim geleerde x of y. Zoals sommige christenen hen vertrouwd cultuurgoed soms ook verwarren met christelijk geloof. Dat gebeurt ook, helaas.
Persoonlijk werd ik nooit seksueel opgewonden van handen schudden, ongeacht het geslacht of de seksuele oriëntatie van wie ik de hand schudde. Wie geen hand geeft enkel uit angst dat het seksuele begeerte zou kúnnen opwekken, die moet serieus aan zichzelf werken. Die mens is of té angstig (wat een last!) of seksueel zorgwekkend ontvlambaar (dat kan beter!).
Gelovigen in oorlogstijd
De Nieuwe Revu vroeg Edwin Wagensveld of hij gelovig is. Het antwoord: ‘Ik ben gedoopt, maar ik heb me uitgeschreven bij de katholieke kerk toen ik veel over de oorlog ging lezen en er achter kwam wat de rol van de kerk tijdens de Tweede Wereldoorlog was.’
Er zijn legio boeken geschreven over de katholieke en andere kerken tijdens de oorlog. Er zullen ongetwijfeld nog veel volgen. Er waren ontelbare geweldige figuren: nooit beroemd geworden heldhaftige gelovigen en imposante leiders als Clemens August graf von Galen, bisschop van Münster. Tallozen vonden na vervolging gruwelijk de dood, waaronder onze allochtone heilige Edith Stein.
Evenals vandaag de dag waren er, in een Kerk die wereldwijd honderden miljoenen mensen telt, ook de dieptrieste figuren die zich niet lieten leiden door Jezus’ Woord maar door de politieke waan van de dag, met complottheorieën en al. Helaas niets nieuws onder de zon.
De Oostenrijker Alois Hudal is zo’n treurig menstype, een “bruine” bisschop. Openlijk had hij kritiek op paus Pius XI om diens beleid tegen het Nazisme. Kritiek op de paus hebben is dus ook van alle tijden! Na de oorlog nog steeds niet wijzer, organiseerde Alois Hudal de infame Rattenlijn. Er waren ook gelovigen die lid werden van een partij die hen aan de verkeerde kant van de geschiedenis én het Evangelie plaatsten.
Tenslotte waren er ook nog de hele gewone mensen: bang en wegkijkend om eigen lijf, gezin en goed te behouden.
De kerken in oorlogstijd? Mag het ook een keer over die andere, altijd onbenoemde, waarheid gaan? De drie historisch grootste massamoordenaars waren overtuigde atheïsten! “Eigen volk” joegen zij net zo goed over de kling.
Mao Zedong (afvallige boeddhist) bracht -tig miljoen dode Chinezen met De Grote Sprong Voorwaarts en de Culturele Revolutie. Jozef Stalin (afvallige Russisch-orthodox) idem met de Grote Terreur en de met opzet (!) veroorzaakte hongersnood. Dit sinistere duo wordt gevolgd door Adolf Hitler (afvallige Rooms-katholiek).
Het is curieus dat niemand ophoudt on-gelovig te zijn omdat dit trio, van God los, zoveel intense en historisch ongeëvenaarde ellende veroorzaakte.
Mit Brennender Sorge nog steeds actueel
De meeste kritiek op de Kerk in oorlogstijd wijst veroordelend naar paus Pius XII. Die met de kennis van nu, in de veilige setting van nu (?) te weinig voor Joden zou zijn opgekomen. Wat ervan zij, de Kerk was véél groter dan die Pius XII. Het is maar wat een mens wíl zien.
Edwin Wagensveld noemde niet wélke rol van de kerk in oorlogstijd voor hem reden was om zich te laten uitschrijven. Waar hij genadeloos ageert tegen allochtonen en de islam, wekt hij niet bepaald de indruk roomser te zijn dan de paus, Pius XII. Ik ben bang
dat het wellicht in een compleet tegenovergestelde richting zou kunnen zijn.
Toegespitst op het Duitse Rijk verscheen in maart 1937 de encycliek Mit Brennender Sorge. Encyclieken hadden tot paus Franciscus hoogdravend taalgebruik maar deze is in het Duits! Voor een Nederlander in Duitsland moet dat geen probleem zijn.
Zonder veel inlegkunde is een rode draad van de encycliek te vertalen naar en toe te passen op de spanningen en problemen van onze dagen.
De Kerk veroordeelde de verafgoding van de staat, de mythe van ras en bloed. Stelde dat ras een fundamentele waarde is, noodzakelijk en eervol, maar veroordeelde de verheerlijking van ras, volk of de staat boven hun standaardwaarde naar afgodisch niveau. De encycliek verklaarde dat de mens rechten bezit die hij van God heeft en die elke collectiviteit beschermen moet tegen ontkenning, onderdrukking of verwaarlozing.
Dat is dus helder!
Het zuurdeeg, gif van alle tijden
Jezus waarschuwde zijn leerlingen: ‘Let op, wacht u voor het zuurdeeg van de Farizeeën en het zuurdeeg van Herodes!’ (Marcus 8, 15b) Die waarschuwing geldt voor elke generatie, elke tijd en cultuur.
De Farizeeën en Herodes met zijn aanhang waren geen bondgenoten. De ene partij vroom als maar kan, de ander zo werelds als maar kan.
Het zuurdeeg van de Farizeeën: wettische en harteloze vroomheid die de mens geen ruimte gunt. Het zuurdeeg van Herodes: het eigen belang dat opportunistisch meedeint op de waan van de dag en over lijken gaat.
Vaak zijn mensen een mix van beide, afhankelijk wat in eigen kraam van pas komt, maar consequent Gods Woord negerend. Jezus waarschuwde voor beide partijen!
Paulus houdt de christenen voor naar de hoogste gaven te streven. Middelmatigheid (of nog erger: lager dan dat) is aan hem niet besteed.
‘Al spreek ik de taal van mensen en engelen – als ik de liefde niet heb, ben ik een galmend bekken of een schelle cimbaal. De liefde is geduldig en vriendelijk; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verduurt zij.’ (1 Kor. 13, 1. 4-7)
In het goede geval is de christengelovige verdraagzaam. Toch duiken soms onverdraagzame gelovigen op. Niet zelden zijn dat mensen met een angstige, onzekere of wrokkige aard. God geeft gelukkig ieder van ons tijd van leven om gelovig te groeien, méér mens te worden als Jezus zelf.
Zijn alle moslims onverdraagzaam? Nee! Niet elke moslim is fundamentalist of aanverwant.
Zijn alle buitenkerkelijken onverdraagzaam. Nee! Maar Edwin Wagensveld laat zien dat die er desondanks wel zijn. Ik gun ook hem van harte tijd van leven om te groeien. Méér mens te worden, als Jezus.
Wie vindt dat de kerken in oorlogstijd véél meer en duidelijker het kwaad moesten aanwijzen en veroordelen, die doet er goed aan om:
a. zichzelf ook niet door dat kwaad te laten aantasten (het zuurdeeg);
b. niet bang weg te kijken om eigen lijf, gezin en goed te behouden;
c. vooral zelf de mond open doen!
In menige westerse samenleving zijn de onverdraagzaamheid en de haat booming. Dat uit zich niet alleen in de vileine islamofobie van Edwin Wagensveld.
Het uit zich ook in het toenemende antisemitisme, met complottheorieën en al. Eén woord: walgelijk. Het is zo ver van God verwijderd.
De Hamas terreur van 7 oktober 2023 waarbij Israëlische en andere staatsburgers ongeacht leeftijd en geslacht werden verkracht, verminkt, vermoord of ontvoerd? Eén woord: ziek. Het is zo ver van God verwijderd.
De daaropvolgende ellende in Gaza, ruim 30.000 doden en de totale vernietiging van alles en nog wat verder? Eén woord: krankjorum. Het is zo ver van God verwijderd.
Krankjorum van de staat Israël (niet te verwarren met het Joodse volk of religie!) én net zo krankjorum van Hamas (niet te verwarren met de islam!) dat het eigen volk over de kling jaagt omwille van hun macht.
Je hoeft geen partij te kiezen om te weten dat beide partijen ver van God verwijderd zijn.
Jezus zei bij het Laatste Avondmaal: ‘Vrede laat Ik jullie na, mijn eigen vrede geef Ik jullie, een andere dan de wereld te bieden heeft. Je moet je niet zo laten verontrusten en de moed niet verliezen.’ (Johannes 14, 27)
Het leven wordt een stuk mooier als we mensen zien en behandelen als wat zij zijn: kinderen van God, geroepen tot Zijn volk met alle rassen, talen en naties. Het spirituele Koninkrijk van God niet te vereenzelvigen met welke natiestaat dan ook.
Heilige Maria, koningin van de vrede: bid voor ons.
Heilige Vladimir, patroon van Oekraïne: bid voor ons.
Heilige Nicolaas van Myra, patroon van Rusland: bid voor ons.
Heilige Michaël, patroon van Israël: bid voor ons.
Heilige Porfyrius, patroon van Gaza: bid voor ons.
Heilige Judas Thaddeüs, patroon van hopeloze zaken: bid voor ons.